Helburuak

HELBURUAK Euskal Autonomia Erkidegoko II. motako diabetesdun kohortean eritasun koronarioaren arriskua zenbatetsi, horretarako dauden eredu desberdinak konparatuz.

Metodoak

METODOAK 2000. urtean Euskal Autonomia Erkidegoko Mediku Jagole diren Lehen Mailako 61 medikuk, 65.651 pertsonen lagin bat aztertu zuten. II. motako diabetesa zuten 24 urtetik gorako gaixoen informazioa jaso zen. 1998, 1999 eta 2000 urteetan diagnostikatutako gaixoak aukeratu ziren eta kohorte bat sortu zen 716 gaixorekin. Kohortea lau urtez jarraitu ondoren, aurretik eritasun koronariorik ez zuten gaixoen artean (n=413), 10 urtera gertaera koronario bat agertzeko arriskua kalkulatu zen. Horretarako hiru eredu desberdin erabili ziren: 1. Second Joint Task Force of European and other Societies on Coronary Prevention 2. Framingham-eko ekuazioa, Espainiako eta Kataluniako biztanleriarentzat kalibratua 3. United Kingdom Prospective Diabetes Study

Emaitzak

EMAITZAK 10 urtera gertaera koronario bat agertzeko arriskua erabilitako ereduaren arabera honako hau da: o % 20 baino baxuagoa (arrisku baxua, arina edo moderatua)  Task Force: gizonen % 51,9 eta emakumeen % 68,7.  Framingham: gizonen eta emakumeen % 100.  UKPDS: gizonen % 50 eta emakumeen % 76,7 o % 20 edo altuagoa (arrisku altua edo oso altua)  Task Force: gizonen % 48 eta emakumeen % 31,3  Framingham: 0  UKPDS: gizonen % 50 eta emakumeen % 23,3

Ondorioak

ONDORIOAK Erabiltzen den ereduaren arabera, II. motako diabetesdunen eritasun koronarioa edukitzeko arriskuaren kalkulua oso aldakorra da. Gure diabetikoetan oinarrituriko datuen bidez, gure populazioaren arrisku-faktoreen ezaugarriak eta prebalentziak kontuan hartuko dituen eredua sortzeko premia sumatzen da, II. motako diabetesdun gaixoek duten eritasun koronarioa jasateko arrisku zehatza kalkulatu ahal izateko.